Para os poucos que aínda ven este blogg..

A esas poucas persoas que se acordan do noso blogger! Porque nunca queríamos andar nel cando estábamos en 6º, e aora xa moitos non nos acordamos deste pequeno recordo de cando eramos nenos..

Espero que se alguén ve esta entrada sexa profesor ou compañeiro meu, comente e diga que tal lle vai :D

Segurmente nos acordemos de tantas cousas coma que de nigunha.

Teremos pensamentos distintos, como tamén crecimos.

Fomos coñecendo máis personas e imos aprendendo dos nosos erros coma todos. Iremos aprendendo a saber cal é o camiño correcto aínda que non o tomemos..

Algúns collerán chulerías en cambio outros todo o contrario. Porque non todos somos iguais, non todos temos as mesmas facilidades, para facer máis amigos ou ser máis populares, pero a metade das veces creemosnos os mellores en algo que non conta para nada..

Con todo isto so pretendo decir, que nunca cambiedes vello sexto, e vellos pasados profesores nosos porque eu polo menos teño un bonito recordo que non quero perder e non quero que ninguén o olvide xamais.

Porfavor...non cambiedes porque así xa sodes persoas realemnte maravillosas, está entrada que aínda que pa moita xente non signifique nada, para vos, para persoas realmente especias que non me arrepinto de coñecelas e ter ese bonito pasado que tiven con elas. Un bicazo !

Xa se acaba 1º de ESO...

xa se acaba 1º de ESO ,e xa case non me acordaba deste blog,o mesmiño que tiñamos que completar nas clases de informática,si ese :).Pero xa que me acordei ,vou facer unha entrada onde conte a miña vida por Cabana, onde tiven que ir e separarme de todos os meus amigos que estiveron comigo toda primaria.

A miña vida por alí por Cabana vai ben,aínda que se bote de menos a todos os amigos,todo os profes, a xente que había alí ,como os conserxes, os cociñeiros..e todo o cole en xeral ,incluso o edificio en si.

Cando se chega a unha nova escola onde case non coñeces a ninguen chegas a pensar que se che vai botar o mundo enriba porque ti dis:" sí, vou facer novos amigos,e que,non quero perder aos meus de sempre,de toda a vida".Si,a verdade e esa que non os queres perder, e nunca esperas iso, pero tes que seguir,e seguir nese colexio ,non podes ir para outro, aínda que queiras .Pero logo de estar alí un curso, xa non sabes que facer se che deran a escoller se quedar en Cabana ou ir para Coristanco ou para Carballo ,porque fas amigos,amigos de verdade e gústache que se coñezan os novos cos de antes,etc.=P

Aínda que non se saiba que facer ...Aínda che gusta ter ese recordo tan grande e non deixar de levarte cos teus amigos..Aínda que penses e chores por eses momentos...HAI QUE SEGUIR,E SEGUIR CON FORZAS,...e con boas notas eeeh !! ;)

UN SAUDO MOI GRANDE , LARA . :)

2011

ola chicos feliz año nuevo jajaja xd